latin

Horats. Ode 1,4 Horats. Ode 1,9 Horats. Ode 1,37
Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, Vides ut alta stet nive candidum Nunc est bibendum, nunc pede libero
Trahuntque siccas machinae carinas, Soracte, nec iam sustiniant onus Pulsanda tellus; nunc Saliaribus
Ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni, Silvae laborantes geluque Ornare pulvinar deorum
Nec prata canis albicant pruinis. Flumina constiterint acuto. Tempus erat dapibus, sodales.
     
Iam Cytherea chorus ducit Venus imminente luna, Dissolve frigus ligna super fuco Antehac nefas depromere caecubum
Iuntaeque Nymphis Gratiae decentes Large reponens atque benignius Cellis avitis, dum Capitolio
Alterno terram quatiunt pede , dum graves Cyclopum Deprome quadrimum Sabina, Regina dementes ruinas
Vulcanus ardens visit officinas. O, Thaliarche, merum diota. Funus et imperio parabat.
     
Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto Permitte divis cetera, qui simul Contaminato cum grege turpium
Aut flore, terrae quem ferunt solutae; Stravere ventos aequore fervido Morbo virorum, quidlibet impotens
Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Deproeliantes, nec cupressi Sperare fortunaque dulci
Seu poscat agna sive malit haedo. Nec veteres agitantur orni. Ebria. Sed minuit furorum
     
Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas Quid sit futurum cras, fuge quaerere, et Vix una sospes navis ab ignibus,
Regumque turres. O, beate Sesti, Quem fors dierum cumque dabit, lucro Mentemque lymphatam Mareotico
Vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. Appone, nec dulces amores Redegit in veros timores
Iam te premet nox fabulaeque Manes. Sperne puer neque tu choreas. Caesar, ab Italia volantem
 
Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis, Donec virenti canities abest Remis adurgens, accipiter velut
Nec regna vini sortiere talis, Morosa. Nunc et campus et areae Molles columbas aut leporem citus
Nec tenerum Lycidam mirabere, quo calet iuventus Lenesque sub noctem susurri Venator in campis nivalis
Nunc omnis et mox virgines tebebunt. Composita repetantur hora, Hermoniae, daret ut catenis
     
  Nunc et latentis proditor intimo Fatale monstrum. Quae generosius
  Gratus puellae risus ab angulo Perire quaerens nec muliebriter
  Pignusque dereptum lecertis Expavit ensem nec latentes
  Aut digito male pertinaci. Classe cita reparavit oras.
     
    Ausa et iacentem visere regiam
    Vultu sereno, fortis et asperas
    Tractare serpentes, ut atrum
    Corpore combiberet venenum
     
    Deliberata morte ferocior:
    Saevis liburnis scilicet invidens
    Privata deduci superbo

Non humilis mulier triumpho

Horats. Ode 1,17 Horats. Ode 1,11 Horats. Ode 1,18
Velox amoenum saepe Lucretilem Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborum
mutat Lycaeo Faunus et igneam Finem dederint, Leuconoe, nec Babylonios circa mite solum Tiburis et moenia Catili;
defendit aestatem capellis Temptares numeros, ut melius, quidquid erit, pati siccis omnia nam dura deus proposuit neque
usque meis pluviosque ventos. Seu plures hiemes seu tribuit Iuppiter ultinam mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.
     
inpune tutum per nemus arbutos Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crebat?
quaerunt latentis et thyma deviae Thyrrhenum sapias, vina liques et spatio brevi Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?
olentis uxores mariti Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida Ac ne quis mondici transiliat munera Liberi,
nec viridis metuunt colubras Aetas: carpe diem quam minimum credula postero. Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero
     
nec Martialis haedillae lupos,   debellata, monet Sithoniis non levis Euhius,
utcumque dulci, Tyndari, fistula   cum fas atque nefas exiguo fine libidinum
valles et Vsticae cubantis   discernunt avidi, non ego te, candide Bassareu,
levia personuere saxa.   invitum quatiam nec variis obsita frondibus
     
di me tuentur, dis pietas mea   sub divom rapiam. Saeve tene cum Berecyntio
et musa corda est. hinc tibi copia   coenu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui
manabit ad plenum benigno   et tollens vacuom plus nimio Gloria verticem
ruris honorum opulenta cornu.   arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.
     
hic in reducta valle Caniculae    
vitabis aestus et fide Teia    
dices laborantis in uno    
Penelopen vitreamque Circen.    
     
hic innocentis pocula Lesbii    
duces sub umbra nec Semeleius    
cum Marte confundet Thyoneus    
proelia nec metues protervom    
     
suspecta Cyrum, ne male dispari    
incontinentis iniciat manus    
et scindat haerentem coronam    
crinibus inmeritamque vestem.